Das Hirsch Café Markt 3

Deutsch

Historie

Das Hirsch Café

Im Jahre 1780 erbaute ein Grobtuchmacher am Monschauer Marktplatz das prachtvolles Bürgerhaus.

1816 verlegte Ferdinand Wilhelm Korte seine Apotheke, die sich in auf dem Monschauer Holzmarkt befunden hat, in dieses Haus am Markt. Der röhrende Hirsch war das Wahrzeichen des Hauses und gab der Apotheke ihren Namen.

Die Apotheke wurde bis zum Jahr 1912 an mehrere Apotheker verkauft (1938 Wilhelm Bellesheim, Eduard Emanuel Knoop, Dr. Karl Radermacher und Dr. Friedrich Ernst Schuster).

Von 1875 bis 1896 wurde die Apotheke von Carl Pfeiffer betrieben. Nach seinem Tode führte seine Frau die Apotheke zunächst weiter, bis dann Dr. Heinrich d´Avis die Apotheke übernahm.

Immer waren die Apotheke und das prächtige Haus viel wert: im Jahre 1912 musste Albert Ziel den unglaublichen Betrag von 300.000€ Goldmark für die Apotheke nebst Konzession und 30.000 Mark für das stattliche Haus bezahlen. Die Apotheke hatte halt eine Monopolstellung im Monschauer Land

Alfred Ziel zahlte und wurde reich. Seine selbst hergestellten Medikamente halfen, so sagte man, durchschlagend gegen Verdauungsstörungen und Erkältungskrankheiten. Ziel vertrieb sie unter dem Namen HIAMO und seinerzeit waren sie im Monschauer Land bekannter als Aspirin.

Bei einer Brückensprengung Ende des Zweiten Weltkrieges wurde das Haus erheblich beschädigt. Dem Wiederaufbau folgte der Neuanfang. Alfred Ziel führte sie bis 1964, dann wurde sie an Ilse Daab verpachtet, die ein Drogeriegeschäft anschloss. Ihr folgte der Apotheker Meckler. 1972 übernahm ein Enkel nämlich Wilfried Ziel mit seiner Ehefrau die Apotheke bis zum 31. Dezember 1996 als die jahrhundertlange Tätigkeit der Hirsch Apotheke eingestellt wurde.

Der Röhrende Hirsch-war seit Anbeginn Wahrzeichen des Hauses und gab der Apotheke ihren Namen. Unter wechselnden Inhaber überdauerte die Hirsch Apotheke 2 Weltkriege, wirtschaftliche Schwankungen und das Ende ihrer Monopolstellung im Monschauer Land.

Nach dem Wegzug der Familie Ziel wurde das Haus denkmalgerecht zu einem Café und Wohnhaus umgebaut. Die beiden im Haus befindlichen Wohnungen weisen 180 Quadratmeter Fläche aus und das Café verfügt auf 2 Etagen über stattliche 240 Quadratmeter.

Während an der Außenwand der Hirsch ungerührt aller Veränderungen weiter röhrt, verbreitet die Inneneinrichtung des Hirsch Cafés mit Bruchsteinwänden, der kunstvoll geschnitzten Eichentreppe sowie Einrichtungsgegenstände im Aachener und Lütticher Barock die Ruhe, Freundlichkeit und Tradition, die der historischen Stadt Monschau so eigen ist.

Quelle: Aufsatz von Pejo Weiss veröffentlicht im Monschauer Jahrbuch 1998

English

History

The Hirsch Café

In 1780, a coarse cloth maker built this magnificent town house on Monschau's market square.

It was not until 1816 that Ferdinand Wilhelm Korte moved his pharmacy, which had been located on Monschau's Holzmarkt, to this house on the market square. The roaring Stag was the emblem of the house and gave the pharmacy its name.

The pharmacy was sold to several pharmacists until 1912 (Wilhelm Bellesheim, Eduard Emanuel Knoop, Dr. Karl Radermacher and Dr. Friedrich Ernst Schuster in 1938).

From 1875 to 1896, the pharmacy was run by Carl Pfeiffer. After his death, his wife continued to run the pharmacy until Dr. Heinrich d'Avis took over.

The pharmacy and the magnificent house were always worth a lot: in 1912, Albert Ziel had to pay the unbelievable amount of 300,000€ Goldmark for the pharmacy plus concession and 30,000 Marks for the stately house. The pharmacy had a monopoly in the Monschau region.

Alfred Ziel paid and became rich. His home-made medicines were said to be effective against indigestion and colds. Ziel marketed them under the name HIAMO and at that time they were better known in the Monschau region than aspirin.

During a bridge blast at the end of the Second World War, the house was severely damaged. Reconstruction was followed by a new beginning. Alfred Ziel ran it until 1964, when it was leased to Ilse Daab, who added a drugstore. She was followed by the pharmacist Meckler. In 1972, a grandson, Wilfried Ziel, and his wife took over the pharmacy until 31 December 1996, when the Hirsch pharmacy ceased its century-long activities.

The roaring stag has been the emblem of the house since the beginning and gave the pharmacy its name. Under changing owners, the Hirsch Apotheke survived two world wars, economic fluctuations and the end of its monopoly position in the Monschau region.

After the Ziel family moved away, the house was converted into a café and residential building in keeping with the preservation order. The two flats in the house have 180 square metres of space, and the café has an impressive 240 square metres on two floors.

While the stag continues to roar on the outside wall, unaffected by any changes, the interior of the Hirsch Café with quarry stone walls, the artistically carved oak staircase and furnishings in Aachen and Liège Baroque spreads the calm, friendliness and tradition that is so characteristic of the historic town of Monschau.

Source: Essay by Pejo Weiss published in the Monschau Yearbook 1998

Francais

Histoire

Le Café Hirsch

En 1780, un fabricant de tissus grossiers a construit cette magnifique maison bourgeoise sur la place du marché de Monschau.

Ce n'est qu'en 1816 que Ferdinand Wilhelm Korte a transféré sa pharmacie, qui se trouvait sur le Holzmarkt de Monschau, dans cette maison sur le marché. Le cerf qui brame était l'emblème de la maison et donnait son nom à la pharmacie.

Jusqu'en 1912, la pharmacie a été vendue à plusieurs pharmaciens (en 1938 Wilhelm Bellesheim, Eduard Emanuel Knoop, Dr Karl Radermacher et Dr Friedrich Ernst Schuster).

De 1875 à 1896, la pharmacie a été exploitée par Carl Pfeiffer. Après son décès, sa femme a continué à gérer la pharmacie jusqu'à ce que le Dr Heinrich d'Avis reprenne la pharmacie.

La pharmacie et la magnifique maison ont toujours eu une grande valeur : en 1912, Albert Ziel a dû payer la somme incroyable de 300.000€ de marks or pour la pharmacie et la concession, ainsi que 30.000 marks pour l'imposante maison. La pharmacie occupait une position de monopole dans la région de Monschau.

Alfred Ziel a payé et s'est enrichi. Les médicaments qu'il fabriquait lui-même étaient, disait-on, d'une efficacité redoutable contre les troubles digestifs et les rhumes. Ziel les commercialisait sous le nom de HIAMO et, à l'époque, ils étaient plus connus que l'aspirine dans le pays de Monschau.

Lors de la destruction d'un pont à la fin de la Seconde Guerre mondiale, la maison a été considérablement endommagée. La reconstruction fut suivie d'un nouveau départ. Alfred Ziel l'a dirigée jusqu'en 1964, date à laquelle elle a été louée à Ilse Daab, qui y a ajouté un magasin de droguerie. Le pharmacien Meckler lui a succédé. En 1972, un petit-fils, Wilfried Ziel, a repris la pharmacie avec son épouse jusqu'au 31 décembre 1996, date à laquelle la pharmacie Hirsch a cessé ses activités centenaires.

Le cerf rouge était depuis le début l'emblème de la maison et a donné son nom à la pharmacie. Sous la direction de différents propriétaires, la pharmacie Hirsch a survécu à deux guerres mondiales, aux fluctuations économiques et à la fin de sa position de monopole dans la région de Monschau.

Après le départ de la famille Ziel, la maison a été transformée en café et en maison d'habitation dans le respect des monuments historiques. Les deux appartements situés dans la maison présentent une surface de 180 mètres carrés et le café dispose d'une surface imposante de 240 mètres carrés sur deux étages.

Tandis que le cerf continue de bramer sur le mur extérieur sans être affecté par les changements, l'intérieur du Hirsch Café, avec ses murs en pierre de taille, son escalier en chêne artistiquement sculpté et ses objets d'ameublement de style baroque d'Aix-la-Chapelle et de Liège, diffuse le calme, la convivialité et la tradition qui sont si propres à la ville historique de Monschau.

Source : article de Pejo Weiss publié dans le Monschauer Jahrbuch 1998.

Nederlands

Geschiedenis

Het Hirsch Café

In 1780 bouwde een lakenfabrikant dit prachtige herenhuis op het marktplein van Monschau.

Pas in 1816 verhuisde Ferdinand Wilhelm Korte zijn apotheek, die aan de Holzmarkt van Monschau was gevestigd, naar dit huis aan het marktplein. De roering Stag was het embleem van het huis en gaf de apotheek zijn naam.

De apotheek werd tot 1912 verkocht aan verschillende apothekers (Wilhelm Bellesheim, Eduard Emanuel Knoop, Dr. Karl Radermacher en Dr. Friedrich Ernst Schuster in 1938).

Van 1875 tot 1896 werd de apotheek gerund door Carl Pfeiffer. Na zijn dood bleef zijn vrouw de apotheek runnen tot Dr. Heinrich d'Avis het overnam.

De apotheek en het prachtige huis waren altijd veel waard: in 1912 moest Albert Ziel het ongelooflijke bedrag van 300.000€ goudmark betalen voor de apotheek plus concessie en 30.000 Mark voor het statige huis. De apotheek had een monopolie in de regio Monschau.

Alfred Ziel betaalde en werd rijk. Zijn zelfgemaakte medicijnen zouden effectief zijn tegen indigestie en verkoudheid. Ziel bracht ze op de markt onder de naam HIAMO en in die tijd waren ze in de regio Monschau bekender dan aspirine.

Tijdens een brugontploffing aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werd het huis zwaar beschadigd. Op de wederopbouw volgde een nieuw begin. Alfred Ziel runde het tot 1964, toen het werd verhuurd aan Ilse Daab, die er een drogisterij aan toevoegde. Ze werd gevolgd door apotheker Meckler. In 1972 namen een kleinzoon, Wilfried Ziel, en zijn vrouw de apotheek over tot 31 december 1996, toen apotheek Hirsch zijn eeuwenlange activiteiten staakte.

Het brullende hert is vanaf het begin het herkenningspunt van het huis geweest en gaf de apotheek zijn naam. Onder wisselende eigenaren overleefde de Hirsch Apotheek twee wereldoorlogen, economische schommelingen en het einde van haar monopolie positie in de regio Monschau.

Na de verhuizing van de familie Ziel werd het huis verbouwd tot café en woonhuis, met inachtneming van de monumentenzorg. De twee appartementen in het huis hebben 180 vierkante meter ruimte, en het café heeft een indrukwekkende 240 vierkante meter op twee verdiepingen.

Terwijl het hert onaangetast op de buitenmuur blijft brullen, verspreidt het interieur van café Hirsch met muren van breuksteen, de kunstig bewerkte eikenhouten trap en meubilair in Akense en Luikse barok de rust, vriendelijkheid en traditie die zo kenmerkend is voor het historische stadje Monschau.

Bron: Essay van Pejo Weiss gepubliceerd in het Monschau Jaarboek 1998